Tawakal Biar Kena Tempat

Ada kawan nak datang rumah. Hari kerja macam ni mana la saya ada masa nak masak apa-apa. Dalam peti ais tak ada sebarang lauk mentah mahu pun sayur. Dan yang paling tragis, saya belum beli gas lagi(!) Gas saya habis 2 minggu yang lepas. Dah agak dah. Masin jari saya.

Nak bagi makan biskut raya, rumah saya memang tak ada biskut pun sebab saya tak makan biskut raya. Kerepek ada la. Takkan nak bagi makan kerepek je.

Jadi, saya singgah gerai kat rumah. Niat dalam hati nak jamu makan malam. Masak nasi kat rumah, kemudian beli lauk. Masa oder lauk tu, laju je mulut saya oder tapi saya cakap dengan pembantu gerai tu, "eh, ada ke duit dalam wallet ni?". Seloroh saya sambil dalam kepala mencongak berapa banyak yang ada dalam wallet. Cukuplah agaknya setakat RM20.

Dah siap semua, seplastik diunjukkan kepada saya. Kak, semua RM27.50. Haaa? Biar betul dik. Akak tak cukup duit ni. Eh, jap kak....saya kira lagi sekali. Ok, semua RM24.50. Haa ok cukup - jawab bukan main konfiden - Eh..berapa tadi? RM24.50. Akak ada RM15 je dik. Jap, akak korek semua syiling 50sen ni. 16, 17, 18, 19, 20. Tak cukup. Akak bayar lebihnya esok boleh? Boleh kak. Berapa tadi? RM24.50. Ha nah ambik 50sen ni.  Esok akak bayar selebihnya RM5 eh.

Gila maluuuuuuuuuuuuuuuu!!!!!!!!!!!!

Yang buat tak malu sangat sebab saya dah biasa beli makanan kat gerai tu.

Astaghfirullah. Orang dah kata, lain kali kalau nak tawakal kena la doa dan usaha. Tak usaha keluarkan duit, macam mana nak ada dalam wallet.

Buat lagi el.